سرویس های قابل انتقال برای محاسبات ابری

محاسبات ابری منابع کامپیوتری را به کمک مراکزداده، در سه چارچوب نرم افزار، پلت فرم، و زیرساخت به عنوان سرویس از طریق شبکه های کامپیوتری به کاربران تحویل می دهدکه در چارچوب اول نرم افزار ها مثل یک نرم افزار مدیریت حساب، در چارچوب دوم پلت فرم ها نظیر یک محیط توسعه، و در چارچوب سوم منابع سخت افزاری تحویل داده می شوند. زیرساخت به عنوان سرویس به علت ارائه منابع سخت افزاری دارای بیشترین اهمیت است. اما برای بهره برداری از منابع سخت افزاری موجود در این چارچوب، استفاده از روش های مناسب تخصیص منابع یک چالش محسوب می شود، درواقع منابع موجود در این چارچوب، می بایست برای انجام امور پردازشی به تقاضاهای کاربران اختصاص داده شوند و فرآیندی که وظیفه در اختیارگذاری این منابع را به عهده دارد تخصیص منابع است و وجود ملاحظات متعددی نظیر استفاده حداکثری از منابع و توجه به کیفیت سرویس دهی طراحی روش های تخصیص منابع را با چالش روبرو می کند. از طرفی روش های موجود مثل سهم متناسب بهبود یافته نیز دارای مشکلاتی نظیرعدم تطبیق پذیری با حجم تقاضاها و هزینه ی بالای سرویس دهی می باشند. حال هدف این تحقیق ارائه روشی برای اختصاصِ منابع تأمین شده از محاسبات ابری برای سرویس دهی به کاربران است، بطوریکه این روش مشکلات مذکور را نداشته باشد. لذا، این تحقیق نمونه اولیه ای ارائه می نماید که در آن ضمن توجه به ورودی های کاربران، تأمین منابع منطبق با حجم تقاضاهای رسیده از جانب آنان از یک مرکزداده صورت می پذیرد. سپس منابع تأمین شده به دقت مدیریت می شوند و برای واگذاری درخواست ها به منابع از سرویس های قابل انتقال استفاده می شود. سرویس های قابل انتقال مولفه های نرم افزاری مستقل از پلت فرمی هستند که به کمک «قابلیت انتقالِ» خود در زمان افزایش حجم تقاضاها منابع موجود را به کاربران اختصاص می دهند. روش پیشنهادی شبیه سازی شده و با دو روش سهم متناسب بهبودیافته و ماشین مجازی به-هنگام-تقاضا مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که روش پیشنهادی از نظر هزینه تمام شده حدود ?? درصد عملکرد بهتری دارد.